Buddy and the Beach

19-7-2019

Tuut tuut tuut 06.30 gaat de wekker, koekoek! Wie had dit ook alweer bedacht? Tja, we moeten vroeg op staan want we moeten de boot van 10.00 naar Gili T hebben en het is een stukje rijden naar de haven. Gelukkig lukt het om in het busje nog een klein beetje weg te sukkelen. Eenmaal aangekomen in de haven, checken we in en wachten we tot we op de boot kunnen. Na wat op onthoud, omdat de Balinesische mannen die de koffers in het ruim moeten leggen zeker geen haast hebben, vertrekken we richting de Gili’s. De Gili-eilanden zijn een onderdeel van Lombok en kent drie verschillende eilandjes. Gili Trawangan is daar de grootste van.
We komen aan in het haventje van Gili T, althans een haven kan je het niet echt noemen. Het is meer een open plek waar een aantal karretjes staan met paardjes ervoor en waar allerlei producten staan opgestapeld. Met name de dozen Bintang en Cola zijn behoorlijk aanwezig. Er zitten een aantal mannen op de dozen en laden de spullen op de karretjes die af en aan rijden. Een aantal van deze karretjes wordt gebruikt om de toeristen te vervoeren naar hun verblijf. Joke en ik hebben een guesthouse geboekt op 5 minuten loop afstand, wij gaan dus lekker te voet.

Eenmaal aangekomen bij ons guesthouse worden we verwelkomd door Nyoman, of zoals hij zelf zegt Yo Man! Hij vertelt dat de kamer nog niet helemaal klaar is, maar dat we onze spullen wel even kunnen laten staan hier. Oké, dan eerst even wat eten, het is ondertussen alweer lunchtijd. We stranden bij een eettentje aan de zee en genieten van de prachtige helderblauwe golven die neerklappen op het zand voor onze voeten. Wat een plaatje! Nadat we terug zijn gegaan en hebben ingecheckt, chille kamer by the way, lenen we twee fietsen. Het eiland heeft een rond weg welke je in minder dan een uurtje kan afleggen. We rijden deze keer de andere kant op dan waar we vanmiddag heen gingen en maken een aantal stops voor een lekker drankje. Witte stranden en blauwe golven lachen ons tegemoet terwijl we op onze net wat te kleine fietsen over de hobbelige weggetjes proberen de paard-en-wagens te omzeilen. Uiteindelijk belanden we op sunset beach in een zitzak aan het water. Het is licht bewolkt maar dat maakt de foto’s er niet minder om. Met een schommeltje en een hangmat in het water schiet ik het ene na het andere Ikea-schilderij. Als iemand nog wanddecoratie nodig heeft roept u maar!

De zon is onder en wij maken het rondje op de fiets af. Na een lekker douche in ons verblijf, nemen we een lekkere mie goreng in ons guesthouse. De sfeer is fantastisch en de drie jongens die de plek runnen zijn super relax. Je moet je even voorstellen dat deze gasten heel de dag in dit guesthouse hangen voor het geval dat er iemand komt die graag iets wil eten of drinken of een vraagje heeft over een van de tripjes. Ze liggen dus ook regelmatig in de algemeen zone te slapen of oefenen op de gitaar en keyboard. Na het eten pakt een van de jongens een gitaar en begint wat te pingelen. Ik zie ook een gitaar staan en besluit met hem mee te doen, heerlijk ff wat spelen weer. Nyoman komt opeens aangelopen met een keyboard en voor je het weet zitten we heerlijk te jammen. Het gezang van de locals is niet om naar huis te schrijven, maar de sfeer is fantastisch, wat is dit genieten zeg! Elk liedje eindigt met Nyoman die zegt: Thank you New York of Thank You Wembley Stadium! Machtig mooi!

Na een tijdje houden we het voor gezien en lopen we richting de mainstreet. Gili T staat redelijk bekend als party eiland en dat is te merken ook. Een drukte van jewelste met voornamelijk toeristische temptation figuren, Engelse en locals die voornamelijk roepen: marihuana, mushrooms, weed? We gaan wat verschillende clubs af, maar ik wordt toch het meest gelukkig van de Sama Sama Reggae bar. Lekker band die niet alleen de Bob Marley nummers speelt, maar ongeveer elk nummer onderdompelt in een reggae sausje! Wat een heerlijk avond met zoveel passie voor muziek, daar kan ik echt gelukkig van worden!

20-7-2019

De volgende dag doen we het lekker rustig aan. Een ontbijtje bij het guesthouse en op naar de andere kant van het eiland om lekker aan het strand te liggen en een beetje bij te komen. Ik maak gelijk gebruik van het moment om een beetje uit te zoeken wat ik straks met Jurgen kan gaan doen. Hij komt namelijk maandagavond naar Bali om gezellig een week door te brengen met mij! Verder spelen we nog een spelletje, kruiswoordpuzzeltje, beetje foto’s uitzoeken en een beetje zwemmen. Aan het einde van de middag vertrekken we weer terug naar Moana (guesthouse) om weer te genieten van de heerlijke Mie Goreng. En tja als die gasten zeggen: Come Daniel let’s Jam again, dan zeg ik natuurlijk geen Tidak (Nee). Dus de nodige nummers worden uit de hoge hoed getoverd en met een singstar score van -1000 vind ik de avond weer geslaagd. We lopen nog even naar de Sama Sama bar om verder te genieten van de prachtige klanken van een minuscuul indootje met de stem van Bob himself! Nu snel naar bed want morgen staat een snorkel trip op de planning.

21-7-2019

De snorkeltour die we gaan doen vaart langs de drie eilanden van Gili, te weten Gili T, Gili Meno en Gili Air. We stoppen op drie verschillende plekken om te snorkelen. Nadat we in de boot zijn gestapt worden we vrij direct aangesproken door de eigenaar van de boot. Hij had gister een hele slechte dag met een vervelende groep en wilde ons even duidelijk maken dat hij dat niet nog eens wilde. Best jo, don’t worry, be happy!
Aangekomen op de eerste spot, midden op de zee, springen we het water in en worden we begeleid door een gids. Deze spot is namelijk bekend om de schildpadden. Tussen de kwallenbeten door zwem ik als een van de eerste achter de gids aan. Plotseling maakt de gids een hoek duik en zwemt naar de bodem. Oké, denk ik, dat is een flink stukje naar beneden respect! Hij tikt een steen aan en binnen 5 seconden ontpopt deze zich tot een ware schildpad, transformers is er niks bij! De andere toeristen zijn nog een stukje verder weg en de schildpad begint omhoog te zwemmen. Op het moment dat hij bijna boven water is wordt ik opzij geduwd en heb ik voor ik het weet een maatje 46 flipper tegen me onderkin staan. Nog voor ik geïrriteerd kan raken roept de gids achter mij; hier zitten er nog twee. Heerlijk voor een duppie op de eerste rij! Wat een prachtige beesten zijn dat en hoe mooi ze door het water bewegen, alsof ze zweven! Wauw!

De tweede spot waar we worden gedropt staat bekend om het koraal en de vissen. Ik kijk mijn ogen uit, wat een vissen en wat een kleuren en dat voor een kleurenblinde. Ik denk dat ik zo ongeveer elke vissoort uit Finding Nemo wel heb gezien! Behalve Nemo zelf, maar ja die is natuurlijk niet voor niets zo moeilijk te vinden. Naast de vissen is ook het koraal subliem. Een belangrijke tip is wel blijf recht naar beneden kijken. Ondanks dat de flippers van de duizenden om je heen wapperende toeristen leuke kleurtjes hebben zou ik toch mijn aandacht houden op de vissen en het koraal.

Vooral bij de derde spot is het een gekrioel van snorkels. Hier ligt namelijk op de bodem een standbeeld dat redelijk bekend is als je op Google snorkelen Gili intypt. Nou ik vind standbeelden best mooi, maar ik ben lekker de andere kant op gezwommen. Ook hier is een gemiddeld aquarium in een dierenwinkel niks bij. Wat een avontuur! Na deze laatste spot varen we naar Gili Air om een hapje te eten. Op de terug weg naar ons eilandje beginnen de golven langzaam een beetje hoger te worden. De wind sterkt wat aan en wij moeten nog een half uurtje varen. De aardbeving was schokkend maar de klappen van de golven op ons houten bootje is ook wel heftig. Gelukkig lachen de begeleiders van de boot weer een beetje en maken er een feestje van. Uiteindelijk aangekomen op Moana nemen we nog even plaats op het strand om van een verse kokosnoot te genieten. Na het eten ploffen we op een zitzak bij een strandtentje met live muziek. Ook hier kom ik heerlijk tot rust en zit even lekker in mijn eigen wereldje. Als ik terug kom moet ik echt meer piano en gitaar gaan spelen. Muziek is zo rustgevend! Na een afsluitend drankje in Sama Sama zonder schoenen aan, al heel de dag niet meegenomen namelijk, lopen we weer terug naar Moana. Na het afslaan van al die verleidelijke aanbiedingen van de lokale delaers (NOT) val ik heerlijk in slaap.

22-7-2019

De laatste dag op de Gili’s breekt aan en na het ontbijtje pakken we onze spullen in. We bedanken de toffe gasten voor een geweldige tijd in dit guesthouse en lopen weer richting het strand. Neergestreken op een zitzak in de buurt van Turtle point wachten we tot de boot terug vertrekt richting Bali. Als we dan toch nog even de tijd hebben, waarom dan niet nog even een snorkelsetje huren. In een helder blauw zee zien we de ene vis na de andere, verder zwemmend kom ik een afgrond tegen waarna je niet meer echt goed de grond kan zien. Oké dat is best wel spannend, uit het niets verschijnt er een ongeveer 1,5 meter lange geep naast mij. Hmm nu zwem ik wel even terug naar het koraal. Op de rand van de afgrond stijgen van de bodem opeens een aantal scholen met vissen op. Binnen no time zit ik midden in een school guppies en zwemt links van mij een school met grotere vissen. En dat voor een euro huur, bagus!

Dan is het tijd om de boot op te gaan zoeken. Het duurt wat langer dan verwacht, maar ja je moet ook niet teveel verwachten hier. Na ons vertrek moeten we nog wat mensen afzetten op Gili Air en Lombok. Kan ik toch even zeggen dat ik in Lombok geweest ben! Na 2 uurtjes varen en 1,5 uur in de bus kom ik terug bij mijn homestay. Behoorlijk moe plof ik even op mijn bed. Dit houd ik niet te lang vol want Jurgen is onderweg! Even snel douchen en hop op de scooter naar mijn desperamigo!
Op zijn resort loop ik richting zijn kamer. Uit het niets verschijnt er een bink in het midden van het pad, maatje, wat heerlijk dat je er bent! Een goede omhelzingscene uit een romantische dramafilm zou jaloers zijn, maar man wat ben ik blij dat hij er is. Even een vertrouwd persoon waar je je Bali leventje mee kan delen en hem alle leuke plekjes en gewoontes van Bali kan laten zien.

23-7-2019

Vanwege de lange vlucht en een lichte jetlag besluiten we om vandaag naar mijn sportclub te rijden. Even heerlijk 1,5 uur de beest uithangen en de rest van de dag chillen in het zwembad, sauna en de zon. We spelen nog een potje tafeltennis (helaas verloren) waar we worden aangemoedigd en bekeken door de serveersters. Na deze heerlijke dag is het tijd om te gaan eten (alsof we dat niet al genoeg gedaan hebben). Onze hongerige maagjes brengen ons, na een kleine cocktail stop in Ubud, op de Ubud Night Market.
Tijd om deze jongen eens kennis te laten maken met echt lekker lokaal eten. Martaakje hier, Sate Ayammetje daar. We gooien er nog een Batangor tegen aan en een stukje kip. Met goed gevulde buikjes en een voldaan gevoel keren we terug naar Jurgen zijn resort. In zijn achter tuintje, dat uitkijkt op een privé zwembadje, starten we een gesprekje. Rond 1.30 zijn we nog niet uitgepraat, maar moeten we toch echt even gaan slapen. Zo lekker om met iemand die je kent, snapt en begrijpt te kunnen praten, hou ik van!

24-7-2019

Deze dag staat een BuddyBali Tour op de planning. Vandaag is een belangrijke dag in Bali voor het Galungan Festival (zie wist u dat voor meer informatie) dat deze week gehouden wordt. We gaan daarom naar wat tempels omdat er veel mensen aan het bidden zijn en er muziek wordt gemaakt. De eerste tempel is een van de grootste eeuwenoude tempels van Bali en werd mij aangeraden door de moeder van Agun. Negen uit de rotswand gehakte monumenten pronken te midden van de stromende rivier met heilig bronwater. Wat een mooi complex hier zeg.
Na de weg terug naar boven, waar we toch niet om de toeristische standjes heen kunnen, vervolgen we onze weg langs de rivier naar de Tirta Empul.
Deze heilig tempel bevat een bassin met heilig bronwater afkomstig uit de vulkaan. Elke Balinees komt hier één keer paar jaar om een reinigingsritueel te doen. Het is vandaag erg rustig dus een mooie gelegenheid om wat foto’s te maken zonder alle toeristen er op.
Onze toer vervolgt zich naar de bekende Tellangan Rice Terraces. Wanneer we daar aankomen is het zicht adembenemend en nemen we een plekje in met uitzicht over de vallei. Helaas is het rijst net geoogst en staan de velden vol met water. Ik zou nog wel een keer terug gaan om het te zien als de velden in volle glorie pronken. Na de rijstterassen rijden we 2 minuten naar een wat minder bekende koffieplantage. Hier worden we warm welkom geheten en meegenomen door een lokale gids. Hij vertelt ons over het koffieproces en hoe de bonen geplant, geoogst en geroosterd worden. Na de rondleiding krijgen we een gratis koffieproeverij aangeboden, zou er ergens een addertje onder het gras zitten? We besluiten naast de koffieproeverij ook een Kopi Luwak te bestellen, een bakje koffie gemaakt van de poep van de Civet kat. Deze verteren de bonen namelijk niet. Leuk om een keer geprobeerd te hebben, maar het smaakt naar shit, niks voor mij! Leuk om de verschillende soorten koffie te proeven, zeker met de plannen die we aan het maken zijn! Op onze weg terug moeten we voor het kopje Luwak koffie betalen. Met de verwachting dat er ook nog iets van entree bijkomt verbaasd het ons dat er niks in rekening wordt gebracht. Wauw dat is wel een erg bijzonder gave ervaring!

Na de plantage strijken we nog even neer bij ‘het watervalletje’ om wat te drinken en eten. We gaan vandaag op tijd slapen want vannacht worden we om 02.00 opgehaald om de Mount Batur te gaan beklimmen. Dus weltrusten en tot de volgende keer!