Snorlexing

De aankomende dagen staan in een flink contrast met wat we de afgelopen twee maanden hebben meegemaakt. We relaxen, snorkelen, chillen nog meer en feesten een heel klein beetje. Een beetje lui, maar we genieten ervan. Met volle teugen!

3-5-2024

De eerste dag op party-eiland start wanneer we op de fiets langs alle tokootjes rijden op de hoofdstraat van Gili. Een drukte van jawelste.. paard en wagen, mensen die het eiland op komen, andere die weer weg gaan en heel veel duikers. Want naast de feestgelegenheden zijn de Gili’s een perfecte stop voor het onderwaterleven. Dat zorgt er tevens voor dat wij na het heerlijk ontbijtje het eiland rond fietsen opzoek naar wat snorkelplekjes. Gedurende de rit valt het mij op dat er in vijf jaar toch wel erg veel veranderd is. In het verleden waren en nog wel stukjes op de ringweg waar eventjes helemaal niks te vinden was. Nu is de totale ringweg en de binnenring voor een groot deel vol gebouwd met eetgelegenheden en resorts. Sommige dingetjes herken ik nog wel, maar staan in een volledig andere omgeving best wel gek wetende dat er ook nog een paar jaar corona tussendoor heeft gezeten. Het is in een rap tempo volgebouwd en zo te zien zijn ze nog lang niet klaar.

Wij duiken snel het water in, weg van de drukte. Het valt qua zicht een klein beetje tegen. Of zijn wij misschien teveel verwend? Wat wel leuk is zijn de twee schildpadden die we spotten. Deze blijven toch altijd heerlijk om te aanschouwen. Zo lekker relax niks aantrekken van de buitenwereld en een beetje rond dobberen en eten. Weet je wat we nemen een voorbeeld aan deze chillexe beestjes en stationeren ons op een resortbedje met uitzicht op het zwembad en het strand. Eventjes de luie toerist uithangen, even relaxen.

Met een heerlijke seafood schotel voor twee genieten we van de zonsondergang. Of genieten we van de seafood schotel met een heerlijke zonsondergang? Nou ja het is heerlijk genieten! Zeker als we tijdens het terug fietsen een overheerlijke ijssalon tegenkomen. Sinds onze aankomst in Labuan Bajo zijn we niet meer alleen opzoek naar koffiezaakjes, maar ook de ijstoko’s hebben onze aandacht getrokken. Met volle buikjes en schone lichamen duiken we met z’n tweeën toch maar eens het nachtleven in. We drinken wat cocktailtjes en dansen tot in de late uurtjes. Heerlijk genieten samen, het leven voelt hier even heel relax!

4-5-2024

Kijk bijvoorbeeld vandaag. Onze hele dag ziet er uit als een grote chillexmodus. Ontbijtje bij de accommodatie, koffietje bij een koffietoko, lekker lunch met een fancy smoothiebowl en als een stel snorlexen neerploffen op een zitzak bij een poolclub. Flinke lounge en bar muziek, een zwembad met uitzicht op de zee, een springtoren en een schuimparty! Oké misschien zijn we een beetje te ver doorgeslagen. We voelen deze influencer vibe niet helemaal, zeker niet met de brutale, ietwat rare figuren die hier rond lopen. Veel van de meiden in stringbikini’s die overal foto’s van maken, één of andere weirdo die met een zweepje mensen aan het slaan is, waaronder Tess. Hier zijn we niet van gediend en peren hem snel!

Iets verder op ploffen we op een ander strand bedje met uitzicht op de open zee. Naast ons ligt een Engelse jonge man die net gestart is met zijn solo reis door Zuid-Oost Azië. Al heel snel voelen wij door zijn opmerkingen en manier van praten dat hij op onze golflengte navigeert. Hij heeft het al snel over zijn gevoel van angst en eenzaamheid nu hij de eerste dagen solo doorbrengt. Iets dat ik me nog heel goed kan herinneren van mijn eerste dagen in Bali 5 jaar geleden. Een leuk gesprek komt tot stand en besluiten om over een aantal dagen af te spreken in Ubud. We gaan toevallig allebei rond dezelfde tijd die kant op en misschien is het leuk om hem wat plekjes te laten zien in die omgeving.

Alex duikt vanavond lekker het nachtleven in terwijl wij na ons avondeten gewoon weer ons bedje in duiken. Één avondje stappen en de toeristische tentjes opzoeken heeft ons weer genoeg energie gekost. We worden toch weer een dagje ouder he 😉

5-5-2024

De eerste herkenbare stop zit erop. We hebben het hier wel weer gehad en gaan op zoek naar iets meer rust. Na de rustige ochtend, waarbij we op het gemak onze backpacks weer inpakken, nemen we een lekkere vroege lunch. Vervolgens melden we ons bij de havensteiger welke vijf jaar geleden nog niet bestond. Nu is het een chaos van jawelste en lopen er honderden mensen in en uit. We ervaren hier weer eventjes de inefficiënte manier van handelen in de Indonesische toeristenindustrie. Kaartjes worden op hele andere plekken verkocht, wachten op een plek waar steeds mensen naar toe moeten lopen om om te roepen welke boot gaat vertrekken en op een veel te smalle steiger toch nog even snel iedereen een havenfee laten betalen. Maar goed na enige tijd zitten we in de speedboot richting Nusa Lembogan. Wij kijken in alle rust (en hitte) een filmpje terwijl een stel Franse toeristen een hele heisa maakt over dat ze geen lucht krijgen op het benedendek en echt naar buiten moeten! Bij aankomst in Nusa stappen we over op een kleiner bootje en zeggen de drijfnatte fransen gedag. We leggen aan op het strand vlak bij de welbekende gele brug die Nusa Lembogan verbind met Nusa Cenigan. Op de weg naar onze slaapplaats nuttigen we nog even lekker een drankje. Na het avond eten bel ik nog even met de familie en vriendjes die lekker in Maassluis op het terras zitten. We zijn nu al meer dan twee maanden onderweg en ondanks alle fantastische avonturen en levenslessen beginnen we thuis wel een beetje te missen. Althans missen is misschien niet het goede woord, maar de noodzaak van een goede familie en hele fijne vrienden wordt wel weer duidelijk gemaakt!

6-5-2024

Geen ontbijt vandaag. We moeten opschieten, want vroeg in de ochtend worden we opgehaald door twee gasten van Aquaman Snorkeling Tour. We gaan met een bootje het water op om nog betere plekken te vinden om te kunnen snorkelen. Met één wel hele bijzondere!

Samen met een Nederlands gezin en drie andere stelletjes stappen we de boot op en varen we naar Mangrove Point. Een rustig plekje om even in te komen. Het is hier weer heeel anders dan de andere plekken die we hebben gezien. Prachtige plantenweides met talloze gekleurde vissen en een paar schildpadden. Ik heb een manier van ademen gevonden waardoor ik een behoorlijke tijd onderwater kan blijven dus dat maakt het alleen maar leuker. Echt zo balen dat mijn cameraatje kapot is gegaan, hier hadden echt toffe foto’s en filmpjes uitgekomen! Gelukkig heeft onze guide een GoPro mee en maakt hij een aantal kiekjes voor ons. De tweede plek zou een plek moeten zijn waar veel schildpadden worden gezien, maar helaas hebben we hier niet zoveel geluk. We kunnen ook niet te lang blijven zoeken, want we moeten snel door. Door naar de plek waarvoor wij deze tour überhaupt geboekt hebben.

We varen langs de kust van Nusa Penida. De tweede plek waar ik al eerder ben geweest. Bekend van het T-Rex hoofd en Diamond Beach. Wij slaan dat deze keer over en komen aan op onze bestemming. Het is druk, de golfslag is zeer heftig en het zicht is verschrikkelijk. Toch is het een plek die je niet wilt overslaan. Ongeveer een meter of twee onder ons bevinden zich een paar gigantische Manta roggen. Hoewel wij hysterisch proberen bij elkaar te blijven, zweven deze majestueuze beesten aan ons voorbij. Het is een magische ervaring, eentje die we zeker niet wilden missen. Zeer tevreden stappen we weer op de boot waar een aantal zeezieken al op ons staan te wachten. Snel terug, nog één andere prachtige spot om het onderwater leven te beleven en dan terug naar ons eilandje. We krijgen naast de handdoeken en water ook nog wat koekjes en fruit op onze weg terug. Een hapje, een drankje, prachtige zeewezens en een prachtig uitzicht. Wat was dit gaaf en volledig het geld waard!

We nemen als lunch… of moeten we het misschien nog ontbijt noemen? Nou ja maakt niet een smoothiebowl gaat er altijd wel in! Na het lunbijt lopen we door naar de scooter verhuur die tevens ons bootticket regelt over een paar dagen. Stomtoevallig en deze keer meen ik het echt lopen we eerst nog langs een café waar ze Cold Brew verkopen. Heerlijk zo’n lekker verfrissend drankje op een warme zomerse dag!

Na de regelzaken scooteren we even langs huis om vervolgens naar de west kant van het heerlijke, rustige eiland te rijden. Met uitzicht op de ondergaande zon werken we aan de blog en probeert Tess haar CV in elkaar te zetten. Helaas wilt dit niet helemaal lukken en begint Tess er een beetje chagrijnig van te worden. Hop dicht klappen die handel. De zon is nu toch al onder dus we gaan even lekker eten bij een plaatselijke Warung. Helaas is diegene doe we hebben uitgezocht vol, maar het geval wil dat Indonesië een hoop eettentjes kent. Bij de buren eet ik een heerlijk bord Gado-gado. Eventjes weer terug naar de lokale keuken, even weer terug naar dit bijzonder land en de herinneringen aan onze bizarre avonturen.

7-5-2024

Na de dag reizen vanaf de Gili’s en het relatief drukke programma van gisteren is het vandaag tijd om even een beetje uit te slapen. Onze dag begint dus heerlijk relax en zitten dan ook pas rond een uur of tien aan het ontbijt. Tess gebruikt nog even haar tijd om haar CV af te maken terwijl ik lekker aan m’n koffie en smoothiebowl zit. Als ik naar haar kijk en benoem hoe lekker we het hebben antwoord ze: ‘klinkt als een lekker pannenkoek’. En ze heeft gelijk Nusa Lembogan heeft ons precies gebracht wat we even zochten. Iets meer luxe in een rustige, relaxe omgeving. Niet perse super luxe of overdreven modern, maar het is een groot contrast met de afgelopen twee maanden. Ik denk even terug aan al onze avonturen van de afgelopen tijd, kijk nog een keer naar haar en besef me dat ik erg dankbaar mag zijn dat ik nu hier met haar aan dit tafeltje zit te genieten van m’n koffie, fruit en vriendin!

De rest van de middag staat ‘hangen bij de beachclub’ op de planning. Lekker een zwembadje opzoeken met uitzicht op het strand, puzzelboekje, beetje blog schrijven, mensen afluisteren met leuke verhalen en een beetje aan de tan werken, want behalve m’n ledematen en mijn gezicht heeft de rest nog weinig zon gezien. Als de zon al onder is rijden we terug naar het Indonesische restaurant dat gisteren nog vol was en eten we lekker en snel ons avondeten op. Thuis lekker onder de douche en naar bed! Morgen gaat de tour weer door en komen we eindelijk op het eiland aan waar ik zoveel tijd heb doorgebracht. Op naar de herinneringen van vroeger!

8-5-2024

Tjonge wat een wind. De ramen trillen ervan! Jeetje nog zo’n windvlaag? Oh nee…! Aardbeving! Voor we buiten staan is het alweer opgehouden. Het gebeurd hier wel vaker. De kleine bevingen worden niet echt opgemerkt door ons en voor je het beseft is het al voorbij! Nou nu we toch wakker zijn kunnen we starten met onze tassen inpakken. Twee personen, twee backpacks, twee rugtassen, één scooter, gaat best. Die Indo’s rijden wel met gekkere dingen rond. Eerst nog even ontbijten bij een erg gezellig tentje met niet normaal lekker smoothies! Die smoothies en ontbijtjes wennen wat mij betreft nooit. Echt heerlijk eten voor maar weinig geld!

Vroeg in de middag stappen we op de boot en varen we richting Sanur, de plek waar ik vijf jaar geleden mijn eerste dag heb doorgebracht. De haven waar we aankomen is prachtig en veel luxer dan alle havens die we tot nu toe hebben gezien. Maar ook drukker, veel drukker! We proberen ons een weg te banen langs alle andere toeristen en taxichauffeurs. Lopend naar een plek waar we een Grab kunnen pakken zie ik een koppel op hun telefoon ook een Grab zoeken en vraag welke kant ze op gaan. Ze gaan naar Kuta, een klein stukje van onze bestemming. Samen kunnen we een Grab delen, want dat scheelt weer in de kosten. Wel eerst nog even een stukje lopen. Er is nogal een strijd gaande tussen de Grab chauffeurs en de taxi chauffeurs van de haven. Maar ja die vragen onmogelijke bedragen en dat kunnen wij dus niet helemaal ondersteunen. Na een lange rit met maar weinig kilometers (kneiter druk) komen we aan bij ons hotel. Even settelen en dan klaar maken voor iets dat we al zeker twee maanden missen, crossfit!

We hebben een goede crossfit box al maanden moeten missen en we kunnen vandaag even heerlijk los. Een goede workout brengt me weer even helemaal terug in mijn element. Hoewel, echt terug zijn we niet want het is aardig aanpoten. Echt een hoop ingeleverd al in die korte tijd… Maar goed het is wel lekker om weer eens aan die stangen te hangen en trekken. Na het douchen nemen we met ons vermoeide lichaam plaats in een gezellig Vietnamees restaurant. Het eten is er heerlijk, maar onze bui is wat minder gezellig. We hebben wat onenigheid en besluiten na het eten terug te gaan naar ons hotel. Tess en ik vinden het beide best wel moeilijk in emotie een gesprek met elkaar aan te gaan. Het duurt dus wel eventjes voordat we tot rust komen. Gelukkig kunnen we zoals jullie weten erg goed communiceren met elkaar over ook dit soort zaken. Tegen twee uur in de nacht zijn we weer tot elkaar gekomen en kunnen we lekker gaan slapen. Want slapen met onenigheid is voor ons geen optie. Ook dit brengt ons weer dichter bij elkaar en leert ons meer over onszelf en de ander. Je hebt het soms ook een beetje nodig die onenigheid en confrontaties om vervolgens weer verder te groeien en ontwikkelen als duo. Beetje moeilijk soms, maar niks mis mee als je het mij vraagt!

9-5-2024

Donkere kamer, aangename temperatuur en laat gaan slapen = uitslapen! We staan uiteindelijk vrolijk en verliefd weer naast ons bed en gaan lekker ontbijten bij een gezellig ontbijtzaakje. Vervolgens lopen we richting het strand, stomtoevallig langs een koffietoko met heerlijk cold brew en later nog langs een gelateria. Tja, je kan toch niet langs lopen met lege handen!?

Vijf jaar geleden was ik ook op dit strand. Toen ook al wel gezellig druk, maar nu hebben ze echt het hele strand vol met tentjes gezet. Wij zijn gelukkig lekker op tijd en snorlexen de hele middag op een zitzak met uitzicht op de zee. De zonsondergang wilt niet helemaal mee werken en als de live artiesten voor ons neus de muziek net ff te hard zetten nadat het al donker is geworden kiezen we ervoor om lekker terug te lopen en te gaan douchen. De wereld keuken van vandaag is Indisch geworden met een kannetje Sangria. Je kan hier ook echt alles door elkaar krijgen. Een heerlijk relax dagje, maar wat mij betreft is het wel wat minder leuk geworden dan vijf jaar geleden. Gewoon een beetje te druk en te veel.

Ondanks het relaxen de afgelopen dagen blijven we toch vermoeid. Echt tot rust komen lukt niet helemaal. Het is net allemaal weer iets te druk hier en daar en merken dat het hele reizen ons niet in de koude kleren gaat zitten. De aankomende dagen hebben we ook weer het één en ander op de planning staan dus we kiezen er voor om ook vanavond het nachtleven aan ons voorbij te laten gaan. Het klinkt allemaal misschien een beetje slap of overdreven, maar het vergt toch echt best wel wat energie om op reis te zijn…