Dude, progression is on!

Na kuilen, ook weer heuvels. De week is pas halverwege, maar er is veel progressie zichtbaar deze dagen. Daar krijgen we toch weer wat meer energie van en maakt het proces waardevol. Er komt meer rust en zekerheid waardoor en ruimte en tijd ontstaat voor weer nieuwe dingen. En nieuwe dingen komen er weer aan!

12-11-2022

Au, au, au…. met elke stap die ik zet, voel ik de workout van gisteren. Geen training vandaag! De rest van de familie is al vroeg op, waarschijnlijk iets met jetlag-achtige klachten. Na een lekker ontbijtje vertrekken we met z’n alle richting de snorkelplaats waar we de vorige keer schildpadden hebben gespot. De laatste keer dat we daar waren was de golfslag veel te hoog, maar deze keer is er alleen een lichte deining te zien. De T-shirtjes, snorkels en flippers gaan aan en we jumpen het water in.

Enkele minuten later liggen we op positie en verschijnen de eerste ‘dudes’ vanuit de donkerte. Daar eentje, oh daar nog één, jeetje daar nog twee. Het is niet meer bij te houden hoeveel we er hebben gezien, maar wat een prachtige beesten zeg. De plek zit vol met zeegras waar ze heerlijk kunnen genieten van een rustig maaltje. Na een uurtje is de rust echter veranderd in een storm van Amerikaanse onderzeeërs. Er komt een groep net iets te luide figuren aangescheurd met zo’n idioot onderwaterscootertje. ‘Here is one’ schreeuwt de ene na de ander. Het enige grappig is dat een pelikaan heeft besloten om op één van de scootertjes uit te rusten. Stoïcijns voor zich uit kijkend laat hij zich niet wegjagen, best knap met al die schreeuwlelijkerds.

Als de groep Amerikanen weer door is gesjeesd, duiken wij nog een paar keer onderwater voordat we weer terugkeren naar de kant. Het contrast tussen de chaos van de Amerikanen boven water en de totale rust van de schildpadden en pelikaan inspireert mij. Ze maken zich ondanks de chaos helemaal niet druk, eten rustig door, laten zich niet wegjagen en doen helemaal hun eigen ding. Iets wat wij best nog wel eens zouden kunnen gebruiken in die net iets te drukke maatschappij. Ik ga proberen wat vaker aan de schildpadjes te denken als ik me weer eens druk maak over niks, misschien worden ze daarom ook zo oud…

Thuis nuttigen we een lekkere lunch waarna André, Sander en ik naar Moomba vetrekken om de kwalificatie race van Max te bekijken. Het gaat niet helemaal van harte zoals sommige van jullie wel weten, maar aan de bar met een biertje erbij is het toch heerlijk vertoeven. Na de race sluiten Tess en haar moeder ook weer aan en nemen we plaats aan tafel op het strand. Met zand tussen de teentjes spelen we een spelletje tot het opeens begint te regenen. Eerst denken we gewoon te kunnen blijven zitten, maar al snel verplaatsen we toch maar even naar de overkapping. Genietend van de lekkere pincho’s en verse vis sluiten we de dag gezellig met z’n allen af. Echt een beetje vakantiedag gevoel vandaag, heerlijk!

13-11-2022

Na een weekje met wat minder heet weer lijkt het vandaag toch behoorlijk op te warmen. We wilden eigenlijk naar een plek wat wordt aangeduid als ‘Rock Formation’. Een natuurlijke plaats waar grote zwerfkeien het landschap beheersen. Het is echt zo warm dat we besluiten dit even over te slaan en door te rijden naar het plaatselijke bakkertje om een brunch te nuttigen. Heerlijke panini’s en broodjes worden samen met een mango juice naar binnen gewerkt. We rijden later nog een stukje verder over het eiland en zetten Tess en haar moeder af bij het appartement. De rest vertrekt weer naar Moomba om de race te kijken. Nick en zijn vrienden sluiten ook weer aan. Ook deze race was niet helemaal ‘Je van Het’, maar goed het is wel gezellig. Na de uitstekende Mercedes race, racen wij naar het strand waar Tess en haar moeder heerlijk zitten te chillen. Samen met Nick en een vriend van hem spelen we een paar potjes spikeball en duiken nog een keertje de zee in. Niet om te snorkelen, maar gewoon heerlijk genieten met de ondergaande zon.

Thuis genieten we van zelfgemaakte kipwraps en kijken Tess en ik nog een aflevering va Expeditie Robinson. Ze zitten aan het samensmeltingsdinner, het lijkt een beetje op het exotische strand van Aruba waar wij net vandaan komen. Maar goed, wij gaan lekker naar ons zachte bedje, terwijl zij weer een avondje op de grond door moeten brengen. Slaap toch maar lekker!

14-11-2022

Maandag, de week begint weer, drukke dag voor mij, iets rustiger voor Tess. De vakantiegangers gaan weer op pad met hun snorkelsets terwijl ik mijn spullen inpak voor de therapieën. De eerste twee jongens gaan weer voortreffelijk en lijken klein stapjes te maken in het balanceren tijdens het lopen. Ze werken goed mee, vinden het leuk en genieten zichtbaar van de therapie. Het Chinese jongetje wordt altijd een beetje verdrietig/boos als je weg gaat. Volgende week ben ik er weer, meneer!

Ik rijd door naar een kindje van Monique die bezig is met opstaan en de eerste stapjes maken. De vader is heel open en communiceert veel. Ik geef hem wat advies en laat wat dingen zien. Zo is het bijvoorbeeld fijner om een lopend kind bij de heupen te begeleide in plaats van de handen vast te pakken en die omhoog te trekken. Wanneer ik dit laat zien en het jongetje een beetje probeer los te laten, zet hij zelfs een paar stapjes zonder dat hij wordt vastgehouden. Vader is verbaasd en enthousiast! Leuk! Hij gaat er mee aan de slag, vrijdag zie ik hem voor een overleg met de artsen. We moeten namelijk wel even bespreken of we iets met de voetstand moeten doen, of dat we dit nog even moeten aankijken.

Door naar de school van het ‘You have pretty eyes’- dame. We lopen met haar loopwagen van de klas naar de gymzaal, doen daar op het bankje een stuk of 45 squats. De rest van de klas komt ook richting de gymzaal en gaan door de deur met een overstapje va ongeveer 30 cm. Ik vraag of ze zin heeft in een uitdaging, normaal gesproken gaat ze namelijk via de zijdeur zonder drempel. Nou dat wil deze dame wel, ze houd van uitdagingen. Over de grote drempel lopen we door de gang, van het trappetje af de gymzaal in. Behoorlijk uitgeput ploft ze neer in haar rolstoel. Ze werkt erg hard, want het kost haar behoorlijk wat kracht. We sluiten de therapie af voor vandaag tijd om een beetje uit te rusten.

Onderweg naar de volgende twee afspraken krijg ik een appje van Tess dat de gezamenlijke afspraak van vanmiddag niet doorgaat. Ook het jongetje waar ik op maandagmiddag normaal naar toe gaat heeft afgezegd dus ik ben wat vroeger klaar. Maar goed eerst nog even aan de slag. Het kleine jongetje met down leert op het moment langs de bank en stoelen lopen. Hij heeft ook een loopwagen waar in je kan zitten, maar vandaag proberen we het een beetje anders. Hij gebruikt de loopwagen als een soort rollator waardoor hij loopt en echt gewicht neemt op zijn benen. Dat is echt een hele vooruitgang aangezien kinderen met het down-syndroom vaak weinig moeite willen doen en zich snel laten zakken naar de grond. Chapeau kerel, weer een stap vooruit!

Na het laatste jongetje, rij ik aar huis en overleg nog even met Tess over wat zaken voor de Foundation. We hebben vrijdag en zaterdag ook weer een druk programma voor het werk, maar daar later meer over. De spierpijn is weer wat verdwenen dus werken we weer een lesje af in de Crossfit box. Na het eten kijken we nog een keer een aflevering van Robinson (we zijn bijna weer bij) en nemen afscheid van de positieve dag met veel ontwikkeling. Ayo!

15-11-2022

Vandaag vertrek ik vroeg naar de Emmaschool. Sinds vorige week is de gymmeester weer gymles aan het geven. Dat begint vanaf 09.00 uur dus kan ik alleen tussen acht en negen in de gymzaal. Ik kan ook wel op het schoolplein oefenen, maar daar is het toch wel erg heet en iets oefen ondergrond. Dus dan maar op tijd de auto in. Met de twee kinderen probeer ik op een leuke manier de oefeningen door te nemen. Eentje is vooral bezig met balansoefeningen na een tumor in het hoofd en de ander moet vooral veel mobiliteit blijven behouden in de rug vanwege haar scoliose. Christopher is helaas nog steeds niet op school, maar na een discussie met de directeur en onderdirecteur lijkt er wel wat progressie in te zitten. Het gaat uiteindelijk wel lukken, maar het kost wat tijd.

Na een bezoekje aan de kinderopvang en een lunch thuis rijd ik door naar het meisje dat vorige week nieuwe spalken heeft gekregen. De rest blijft heerlijk bij het zwembad vertoeven. Moeder geeft aan dat ze van de week de spalken ook mee heeft genomen naar school en dat ze die daar heeft gedragen. Het helpt haar bij activiteiten waarbij ze moet opstaan en ervaart dat volgens mij wel als prettig. Ik zal binnenkort even contact opnemen met de klassenassistent want wellicht kan dan ook de loopwagen naar school en is ze wat mobieler. Hoewel ik me nog wel steeds afvraag of het niet beter is om in te zetten op rolstoelvaardigheden… Nou even over nadenken en praten met de arts, maar nu eerst nog even het trap beklimmen oefenen. Ze vind het spanend, maar ik push haar om de zevende trede te bereiken. Eerst sputtert ze nog wat tegen, maar uiteindelijk doet ze het toch en gaat het eigenlijk best wel goed! Fijn ook hier weer wat verbetering!

De laatste jongen van vandaag is het kereltje dat voornamelijk op bed ligt met een ernstige achterstand en scoliose. Ik krijg van moeder te horen dat alle zaken rondom een transfer naar het CDC is geregeld en dat hij binnenkort waarschijnlijk daar heen kan. Wauw, dat is echt heel fijn, voor hem en voor moeder! Na het werken met hem verschijnt er opeens een grote glimlach en hoor ik een klein lachje. Het is weer een dag vol progressie, ik ben ook blij kerel! En jullie zullen het niet geloven, ook deze dag sluiten we af met overheerlijke, super fijne, sappige taco’s!! Week nummer drie voor ons op Taco Tuesday, Tess zegt volgende week hoef ik niet persé hoor. Tot ze een hap neemt in haar eerste tacootje… Hmm of toch wel!? Na een lekker ijsje als toetje, spelen we in het appartement weer een spelletje en vertrekken daarna weer richting het bedje om ook deze dag weer af te sluiten!

16-11-2022

De ochtend start voor mij met een behoorlijk warme en drukke workout in de box. Er is aankomend weekend een Masters (35+) competitie en crossfitters van over de hele wereld komen langs om in vorm te blijven. Het gaat desondanks toch best lekker en ga met een moe, maar voldaan gevoel weer terug naar huis. Tess is ondertussen al werken en de rest van de familie gaat richting het strand of chillt bij het zwembad. Ik ga nog even aan de slag met wat werk zaken, maar twijfel een beetje of ik nog ga kitesurfen. De wind is best oké en ik voel dan een soort druk om te moeten gaan. We zijn hier al zeven weken en hebben nog vrij weinig gedaan met onze kites. Het komt alleen eigenlijk niet helemaal uit, omdat ik ook nog wel wat progressie wil boeken in ons to-do-lijstje en moet vanmiddag voor twee kinderen naar de praktijk. Ik besluit uiteindelijk om zoveel mogelijk dingen va het lijstje te verwerken zodat ik de volgende keer de rust en tijd heb om mijn spullen te pakken en een langere sessie af te werken.

Na het doorstrepen van verschillende puntjes op het lijstje stap ik de auto in richting de praktijk van Monique. Ik zie daar vandaag twee kids met een tenenloop. De ene zegt helaas op het laatste moment af, maar de ander is gelukkig wel aanwezig. Ik oefen met het gewicht nemen op de hele voet daar uitstapjes te maken vanaf een step. Hij staat dan met zijn volledige gewicht op één voet. Dat zorgt ervoor dat hij niet op zijn tenen gaat staan. Hij draagt in de nacht spalken om zijn kuitspieren op te rekken en overdag ook spalken. Ik deel mijn ideeën met moeder over de zin van de dag spalken. Ze passen niet goed en de vraag is of het überhaupt functioneel is. Ik vraag mijn collega’s in Nederland om advies want vrijdag heb ik een gesprek met de artsen over dit probleem. Er zijn nogal wat kinderen die zomaar spalken krijgen met het idee dat dat zou helpen, maar de uitvoering laat nog wat te wensen over.

Na het afsluiten van de praktijk, rij ik door de drukte weer naar huis. Nog even snel langs de winkel voor wat boodschapjes. Ik heb bijna de neiging om een zak kruidnootjes mee te nemen, maar dat bewaar ik wel voor 5 december. We gaan lekker met z’n allen aan de pasta pesto gemaakt door Sander, hmmm, heerlijk! ’s Avonds bekijken we nog even wat filmpjes die we willen gebruiken voor de promotie van het evenement op zaterdag en kijken lekker weer een afleveringetje Videoland. Ook bij mij is er vandaag weer progressie geboekt. Blog’s zijn up to date, de to-do-lijstje bijgewerkt en de doelen voor aankomende dagen zijn gesteld. Kortom we kunnen rustig de nacht in, morgen weer een nieuwe frisse dag! Truste!